Czy wiecie, że na depresję cierpi dziś 350 mln ludzi, z czego w Polsce aż 1,5 mln. W USA liczba zdiagnozowanych rośnie co roku o 20 proc. Dotyczy osób w każdym wieku, poczynając od nastolatków, a nawet dzieci, aż po seniorów. Depresja jest określana mianem choroby cywilizacyjnej XXI wieku. Być może w Waszym otoczeniu znajdują się osoby, które także cierpią na to zaburzenie, a nie do końca wiecie jak im pomóc. Stres, szybkie tempo życia, osobiste tragedie, presja by być jak najlepszym... Powodów depresji może być wiele. Niezwykle ważnym elementem w procesie leczenia jest wsparcie innych osób. Jednak nieumiejętne postępowanie z osobą chorą, może sprawić, że zamknie się ona w sobie jeszcze bardziej. Poniżej podajemy Wam kilka przykładów co robić, by być podporą w tym trudnym dla naszej bliskiej osoby czasie.
Czego nie robić?
"Przesadzasz, inni mają jeszcze gorzej niż Ty". Tym jednym prostym zdaniem zarzucamy osobie chorej wyolbrzymianie i sugerujemy, że wystarczy jedynie odrobina wysiłku, by coś zmienić. "Przecież na świecie tyle ludzi cierpi z głodu, skrajnego ubóstwa, nędzy..." Absolutnie nie! Każdy z nas ma prawo do odczuwania także tych negatywnych emocji. Nie możemy w sposób subiektywny oceniać problemów innych. Dla nich dana sytuacja może być końcem świata, podczas gdy dla innych to tylko małe zawirowanie. I to jest w porządku. Nie wpędzajmy ich na siłę w poczucie winy.
"Weź się w garść", "Uśmiechnij się", "Wyjdź do ludzi"- osoba w epizodzie depresji najczęściej nie znajduje motywacji do działania, trudno jej myśleć o przyszłości i snuć jakiekolwiek plany. Kiedy słyszy komunikat "Przestań się wreszcie smucić" czuje, że nie jest zrozumiana i zostaje z problemem sama.
"Wszystko zależy od Ciebie", "Wystarczy, że się postarasz"- choroba nie zniknie jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Musimy mieć świadomość, że depresja wiąże się ze zmianami chemicznymi w mózgu, a na proces jej leczenia to nie składa się wyłącznie jeden uśmiech. By w pełni dojść do siebie niekiedy potrzebna jest nie tylko psychoterapia, ale w niektórych przypadkach nawet zastosowanie leków.
Co robić?
Teraz już wiecie jak nie należy postępować. Co więc robić, by pomóc, a nie zaszkodzić?
- Zapytaj chorego czego od Ciebie oczekuje i na jaki rodzaj wsparcia liczy. Jedynie dostosowana do potrzeb pomoc będzie miała pozytywne skutki.
- Zachęcaj chorą osobę do wykonywania prostych czynności takich jak spacer czy wyjście na zakupy albo do kina. Pamiętaj jednak, by nie robić tego w sposób nachalny. Niech chory czuje, że ma wybór.
- Zdobądź jak najwięcej informacji o chorobie. Dzięki temu będzie Ci o wiele łatwiej zrozumieć mechanizmy chorej osoby.
- Nie krytykuj i nie oceniaj z powodu braku chęci do życia czy depresyjnych zachowań. Depresja to nie wybór.
- Pomagaj w codziennych czynnościach takich jak gotowanie czy sprzątanie. Pamiętaj jednak, by była to jedynie pomoc- nie wyręczanie.
- Bądź blisko niej, przytulaj, trzymaj za rękę, mów, że kochasz.
- Nie pozwalaj bliskiej osobie, by podejmowała istotne decyzje życiowe. Obraz rzeczywistości w tym okresie jej życia jest zniekształcony przez chorobę.
- Poproś o pomoc innych i buduj wokół chorego sieć wsparcia. Nie bierz tylko i wyłącznie na siebie odpowiedzialności za ratowanie takiej osoby- nie pomożesz jej tym, a tylko zaszkodzisz sobie. Pamiętaj, by zapewnić choremu profesjonalną pomoc.
Komentarze
Prześlij komentarz