Monolog Życia

Życie to skarb,

Życie jest czymś wielkim

Jedynie świat …

Sprawia człowiekowi męki .

Jest tu nas wiele

Są tu moi wrogowie i przyjaciele.

Trudno jest zaufać byle komu

i spokojnie zasnąć w swym domu...

Huk, to wszystko,co czasem słyszę

Wielki bałagan, przed oczyma widzę.

Ciężko jest dostrzec jednorożce

Beztrosko przechodzące po krzywym moście.

Wydawać się może, że wszystko jest barwne,

Cudne, niezwykłe, lecz nie przesadne

Co za pogoda! O dobry Świecie!

Wśród romantyków, mnie nie znajdziecie.

Mówią:

-Nie daj się!

-Walcz o swoje!

Choć sami nie wiedzą

Jak ciężkie to znoje.

Nie warto myśleć, o tym co było

Tylko skupić się, czego mnie nauczyło.

Nie patrzeć na innych

Skupić się na sobie.

Może kiedyś....

Kiedyś tak zrobię.

       

                                                                                          Anonim